گفت ما ادامه داریم

هیچوقت ما رو حذف نمیشه کرد

به رنگین کمون سنگ نمیشه زد

میرسه پایان شب، سپیده دم

به زور قلب ها رو فتح نمیشه کرد

زخم هایی که میشونیم، به عمق فکرن

به عمق نکبت

نسیم آزادی گفت به دریای خون

که تعظیم کن جلوی ملت

شد موج نفرت

خرچنگ پرچم رو میکُشیم تو عمق ذلت

سازهای مخالف به سلیقه ی دشمن کوک نمیشن

ما مجوز نمی گیریم

انقلاب ها با شرط و شروط نمیشن

و ما ادامه داریم

تا وقتی ترانه های انقلاب خونده میشن

با سرنخ جنایت ها لب ها دوخته میشن

و بوسه ها طعم خون میدن

اشک هامون گوله میشن

چون سرهای قطع شده

هیچوقت خوب نمیشن

ما ادامه داریم

این روزها هیچوقت از یاد نمیره

مبارزی که پنجره تو اتاق کشیده

تا نور امید اشکها رو بخار کنه

و آیینه ی دق رو بخار بگیره

و روش بنویسیم مرگ بر ظلمات

شغال بمیره

ما ادامه داریم

تا وقتی دیگه دشمن ادامه نمیده

و گره ی کور طناب دار

سقوط نظام رو ببینه

و از پشت بوم بیت جنازه بریزه

ما ادامه داریم

جنگ بین ما و اون ها

جنگ خیر و شره

خوب و بد

نور و تاریکی

روز و شب

صدای توپ جنگ

بوم

ریخت خون و نفت

جوره بوم و رنگ

درد میکشیم

قلم پا شکسته

پر میکشیم

ادامه داریم

تیک تیک بمب های ساعتی نبض جنگن

و تا وقتی قاتل هامون تو کتاب هان

درس ها همه جبرن

چند تا رو با خودمون میبریم قبل رفتن

براندازیم

حرف آخر، حرف اول

حرف آخر، حرف اول

ادامه داریم

ما ادامه داریم

ما ادامه داریم

ادامه داریم

ما ادامه داریم

ما ادامه داریم

ما ادامه داریم

برای امروز

برای فردا

بدون ترس از بیان ترس ها

توان ایستادگی، توان فریاد

با تمام وجودمون، تمام زخم ها

ما ادامه داریم

این یه عهده

یه تهدید

تسمه ی چرخ خشونت

یه تسبیح

یه واقعه اس

یه تصمیم

ما ادامه داریم

چشمی که توی کوچه گم شده

بین ما ترَک خون خشک شده

تا فتح قله های پیروزی پشت ابرای شیمیایی

یه کوه گم شده

ما ادامه داریم

برای آخرین بار

برای اولین

برای بیشترین

برای کمترین

شیرهای شهریم

جلو سگ های رهبری

ما ادامه داریم

هنوز پابرجا

هنوز استوار

از کلمه پُر میشن خشاب جمله ها

وسط رگباریم

وسط شعله ها

به یاد کشته ها

زنده بودن، جرم ما

ما ادامه داریم

تا آخرین نفس

آخرین قدم

تا اینکه بشکنه آخرین قفس

قسم به اولین و آخرین وطن

که ما ادامه داریم

تا انقلاب شراره

صلح جویی واسه بَرده افتخاری نداره

به مادرم بگین که چشم به راه نباشه

تا پرچم رو سیمرغ به اهتزاز درآره

ما ادامه داریم

مثل بارون میباریم

بال و پر میگیریم

برق چشم های راسخ

رعد سیلی

به هیچی تن نمیدیم

اومدیم فقط ایران رو پس بگیریم

تا آخرین شهر

آخرین کوچه

سالیان سال این خاک اسیر بوده

فراری میدیم دشمن رو از آخرین لونه

تا آخرین روستا

آخرین خونه

ما ادامه داریم

این انتقام شیرهاست

خستگی راه و تکیه گاه ایمان

گوش کن

صدای انقلاب شیواست

زنده باد آزادی

زنده باد ایران